14 sierpnia 2024 roku Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła, że gwałtowny wzrost liczby przypadków MPox (tzw. ospa małpia, ang. monkeypox) w Demokratycznej Republice Konga (DRK) i w coraz większej liczbie krajów Afryki stanowi zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym (PHEIC) zgodnie z Międzynarodowymi Przepisami Zdrowotnymi. Swoje obawy WHO opiera na statystyce, która wykazała, że do tej pory od początku 2024 roku, odnotowano aż 15 600 przypadków zachorowań wywołanych wirusem MPox i ponad 500 zgonów.
W Europie, a dokładnie w Szwecji odnotowano już pierwszy przypadek zachorowania na małpią ospę, co 15 sierpnia 2024 roku, potwierdził szwedzki minister zdrowia i spraw społecznych, informując o zakażeniu nowym szczepem (typem II) wirusa powodującego MPox, u pacjenta, który przebywał w regionie afrykańskim, objętym epidemią małpiej ospy.
Prof. Joanna Zajkowska, zastępca kierownika Kliniki Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Białymstoku, powiedziała, że według danych epidemiologicznych ECDC ( Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób – PAP) ryzyko dla Europy jest nieduże. Nie stwarzamy takich warunków i nie mamy tego źródła w środowisku. (Goniec Medyczny nr 2600, 22 sierpnia 2024 r.) Natomiast Główny Inspektor Sanitarny dr Paweł Grzesiowski w Programie Polskiego Radia, powiedział, że małpia ospa ma potencjał epidemiczny. Wspomniał, że wprawdzie dwa lata temu epidemia wirusem MPox objęła swoim zasięgiem około 100 krajów na świecie, i wygasła samoistnie, to jednak trzeba zaznaczyć , że był to mniej złośliwy wariant, a jego wygaszenie było możliwe dzięki zastosowaniu bardzo ścisłego nadzoru nad chorymi i szczepieniu osób zakażonych.
Afrykańczycy chorujący na małpią grypę, zakażają się wirusem prawdopodobnie spożywając zakażone mięso tzw. bushmeat. Wirus rozprzestrzenia się poprzez kontakt z płynami ustrojowymi chorej osoby, również drogą kropelkową, zmiany skórne i używanie przedmiotów chorego, powodując dużą dynamikę rozprzestrzeniania się i zachorowań.
Najczęściej występujące objawy chorobowe przypominają grypę i ospę wietrzną jednocześnie, dając takie objawy jak:
- wysoka gorączka,
- ból głowy,
- bóle mięśni,
- zmęczenie, osłabienie,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- wysypka z krostami przekształcającymi się w pęcherzyki, a następnie w strupy.
Okres inkubacji wirusa wynosi zazwyczaj od 5 do 21 dni, a objawy mogą utrzymywać się przez 2 do 4 tygodni.
Obecność wirusa małpiej grypy ( MPoX), może potwierdzić badanie materiału ze zmian skórnych. Leczenie małpiej ospy, jest objawowe, polegające na stosowaniu leków przeciwwirusowych (np. tekovirimat, cydofowir, brincidofovir), przeciwgorączkowych i przeciwświądowych.